Γιατί Εγώ Όμορφος Είμαι..?

Το Σαββάτο πήγα στα έξη μελισσάκια που είχα βάλει κοντά στο τελεφερίκ της Πάρνηθας, για να τους βάλω την αντιβαροική θεραπεία τους για φέτος, και να δω και πως πάνε. Δυστυχώς από τα έξη λείπανε τα δύο!! Μάλιστα μου πειρανε και το καλυτερό μου μελίσσι, αυτό που είχα σημαδέψει γαι να βγάλω βασίλισσες του χρόνου την άνοιξη.

Οι κυψέλες ήταν μονές η μία σταθερής βάσης ανοιχτό γκριζοπράσινο, η άλλη κινητής βάσης με σίτα, σκόυρο γκριζοπράσινο. Ήταν πυροσφραγισμένες με τον κωδικό μου : EL901/433. Ο μάγκας μάλλον ήθελε να πάρει και άλλες γιατί η πόρτα από μια άλλη κυψέλη ήταν βγαλμένη και πεταμένη. Ξέρω ότι αυτή δεν εφαρμόζει καλά και πιθανών να μην μπόρεσε να τη βάλει, να πετάχτηκαν έξω οι μέλισσες και αυτός να λάκισε.

Έχω διαβάσει κατά καιρούς παρόμοιες αναρτήσεις από φίλους, και όντως η κλεψιά ειναι πια μια μεγάλη μάστιγα (εξού και ο τίτλος της ανάρτησης..) Τα δε συναισθήματα που σου αφήνει είναι αίσθηση απώλειας, θυμός, αγανάκτηση, εκδίκηση, απογοήτευση , όλα μαζί. Τέλος πάντων να έμαστε καλά να τα ξανακάνουμε, και ξινά να του βγούν του λωποδύτη. Ελπίζω να μην συνεχίσει το έργο του.

Θα ήθελα να γράψω παραπάνω, αλλά λόγω έλλειψης χρόνου δεν γίνεται. Ίσως στο μέλλον..
Αν κανείς δει κάτι, παρακαλώ ας ειδοποιήσει..

Μελίσσι Πάνω σε Δέντρο

Την φωτογραφία μου την έστειλε ο φίλος μου Γιώργος Δημητριάδης. Είναι από το χωριό Βραδέτο στα Ζαγοροχώρια, με την εκπληκτική φύση. Κάντε κλικ στην φωτό γαι να την δείτε καλύτερα.

Μελίσσι πάνω σε δέντρο και με σίδεροπροστασία γύρω για να μη το φτανουν οι αρκούδες !! Όπως μου είπε ο φίλος υπήρχαν ίχνη από αρκούδες παντού. Εντάξει εχθρός της μελισσοκομίας η αρκούδα, αλλά υπαρχουν μέτρα, και σίγουρα είμασε όλοι χαρόυμενοι να ξέρουμε οτι επιβιώνει αυτό το καταπληκτικό ζώο.

Για περισσότερες υπέροχες φωτογραφίες από τα βουνά της Ελλάδας δείτε εδώ:

http://www.flickr.com/photos/antifag/

Απολογισμός

Τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Νομίζω αυτό τα συνοψίζει όλα. Τώρα με την κρίση έχει περάσει το μήνυμα: οι μισοί από εμάς δεν έχουν δουλειά, οι άλλοι μισοί πρέπει να είναι ευτυχισμένοι που έχουν άρα να μη παραπονιούνται και να δουλεύουν με κάτω το κεφάλι. Στους δεύτερους ανήκω και εγώ. Παρόλες τις δυσκολίες όμως τα μελισσάκια πήραν αρκετό από τον χρόνο μου, ίσως επειδή δεν έχω οικογένεια και άρα λίγες ευθύνες εκτός δουλειάς.

Μετά από τόση αποχή λοιπόν είπα να εμφανιστώ με μια σύντομη περίληψη των πεπραγμένων:

Άνοιξη: Της σμηνουργίας έγινε. Καποτε πίστευα οτι αν δώσεις χώρο στο μελίσσι σωστά, τότε δεν σμηνουργεί. Τωρα πια δεν το πιστεύω, άμα είναι η χρονιά τέτοια και ειναι να την κάνει, θα τήν κάνει. Κάποια τα χώρισα, μάζεψα δύο, έχασα πάνω από δέκα (είπαμε περιορισμένος χρόνος). Κανένα δεν μπήκε σε μια άδεια κυψέλη που είχα κοντά στο μελισσοκομείο, ίσως επειδή δεν την είχα «μυρίσει» μάλλον. Έκανα πολλές συνενώσεις: μελίσσι που σμηνούργησε με μελίσσι με νέα μάνα (παραφυάδα). Δυστυχώς σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις χανόταν η νέα μάνα (νεύρα..)
Απόδοση σε μέλι στον τρύγο περίπου 50% του αναμενόμενου. Δεν πολυστενοχωρήθηκα κιόλας μια και το ανοιξιάτικο ανθόμελο δεν με πολυενδιαφέρει.

Καλοκαίρι: Αλλαγή συναισθημάτων. Οι πολλές και καλες βροχές,οι ήπιες θερμοκρασιες το Ιουνίου, οι μεταφορά μόνο των δυνατών μελισσιών και ο περιορισμένος αριθμος των κυψελών για την περιοχή, έδωσαν ένα θυμάρι θαύμα... Μερικές φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους:





Όροφοι γεμάτοι μέλι, γονοφωλιά με αρκετό γόνο και αισιοδοξία μετά τον τρύγο ότι αν δώσει το πεύκο, θα πάρουμε και πευκόμελο. Ωστόσο φέτος το μέλι πωλείτε δύσκολα, παρόλο που είναι καθαρό θυμαρόμελο.

Tέλoς Καλοκαιριού/Φθινόπωρο: Πεύκο για άλλη μια φορά τίποτα. Βαμβακάδα φαίνετε στα πεύκα, αλλά μέλι τίποτα. Πολλά χρόνια να δω πευκόμελο στην Αττική (τουλάχιστον στο μελισσοκομείο μου). Τα μελίσσια πεινούν και πέφτουν. Αφού δεν έδωσε το πεύκο στο πρώτο βάρεμα γιατί να δώσει το δεύτερο? Περιμένουμε λοιπόν καμιά βροχούλα και την ακονιζιά και μετά την κουμαριά, για δυνάμωμα και ξεχειμώνιασμα, όχι τρύγο.

Άμα πάλι αλλάξει κάτι εδώ είμαστε..

Τι είναι ευτυχία…

“Έπρεπε να γεράσω , αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία.
Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια…
Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαιδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.
Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν… Χάσιμο χρόνου. Θα το δείς κι εσύ όσο μεγαλώνεις…

Θανάσης Βέγγος

Φιάλη Προπανίου, Ενημέρωση

Για όσους πιθανών να ενδιαφέρονται: αγόρασα τελικά μια τετράλιτρη φιάλη βουτανίου από μαγαζί που πουλάει έιδη μπάρμπεκιου. Αυτός μού εδωσε και λαστιχακι, σφγιγκτήρες, και μειωτήρα. Τα προσάρμοσα στην φιαλη και στην πυροσφραγίδα και έγινε η δουλειά μου μια χαρά. Δεν χρειάζεται προπάνιο όπως μου είπαν στα μελισσοκομικά ειδη, και το βουτάνιο μια χαρά λειτουργεί. Το προπάνιο κυκλοφορεί μόνο σε μεγάλες φιάλες. Αυτά για όσους έχουν λίγα μελίσσια σαν και εμένα. Αν χρειάζεται κανείς περισσότερες πληροφορίες, μπορεί να μου γράψει στο e-mail μου, και θα τον βοηθήσω ευχαρίστως. Καλή εβδομάδα!

Φιάλη Προπανίου

Καλή Χρονιά σε όλους και στα μελισσάκια μας !!

'Εφτασε η ώρα και δήλωσα τα μελίσσια στην Νομαρχία. Πήρα αριθμό και αγόρασα και πυροσφραγίδα από κατάστημα μελισσοκομικών ειδών. Μετά το πυροσφράγισμα θα ζητήσω έλεγχο και αμέσως μετά θα πάρω το μελισσοκομικό βιβλιάριο μου.
Ως εδώ όλα καλά. Τελικά εκεί που έχω κολλήσει είναι οτι δεν μπορώ να βρω μια απλή φιάλη προπανίου για να την συνδέσω με λαστιχάκι με την πυροσφραγίδα και να κάνω την δουλειά μου. Το practiker και κάτι άλλα καταστήματα με εργαλεία έχουν μόνο κάτι κίτρινες φιάλες που παίρνουν το δικό τους φλόγιστρο και έτσι δεν μπορώ να τις συνδέσω με την πυροσφραγίδα.

Αν κανείς γνωρίζει καποιο κατάστημα στην περιοχή της Αθήνας, παρακαλώ πολύ ας μου γράψει στα σχόλια. Είμαι σίγουρος ότι οι απαντήσεις θα βοηθήσουν και άλλους στο μέλλον.