Νέα Φιλαδέλφεια και Μέλισσες

Μου έστειλε ο Παναγιώτης - αδελφικός φίλος, συγκάτοικος, «πωλητής» μελιού, και δυστυχώς φανατικός Αεκτζής :) - το παρακάτω link μαζί με την σημείωση: «άμα γίνεις Αεκτζής θα σου επιτρέψω να τα πηγαίνεις και εσύ εκεί και να βγάζεις κιτρινόμαυρο μέλι». Εγώ Ολυμπιακός είμαι με διαρκείας στο Καραϊσκάκη - παρεμπιπτόντως πολύ μου αρέσει η ομάδα τώρα τελευταία-, ωστόσο τώρα το σκέφτομαι…… :)

http://www.facebook.com/notes/aek-fc/se-melissokomeio-echei-metatrapei-e-nphiladelpheia/416732272608

Για όσους δεν έχουν facebook, έχω αντιγράψει στο τέλος την ανάρτηση.

Μερικά σχόλια που υπάρχουν σε σχέση με την ανάρτηση είναι απόλαυση:

• Πλάκα πλάκα....κιτρινόμαυρες ειναι........
• Μέλισσες ψυχάρες για πάντα AEKΑPEΣ! Ρε διώχνουν κ τους παρείσακτους από τα ιερά χώματα! 2kg θυμαρίσιο παρακαλώ!

Η αλήθεια είναι ότι είναι υπερβολικό για τα μελισσάκια και τον μελισσοκόμο, ενώ υπάρχουν και κάποια πολύ επιθετικά σχόλια (ψυχραιμία παιδιά τα μελίσσια ειναι το τελευταίο πρόβλημα) γι’αυτό και δεν προτείνω να τα διαβάσετε
Ας το δούμε χαλαρά λοιπόν, και που ξέρεις τελικά ίσως οι μέλισσες να δώσουν λύση για το γήπεδο όπως έδωσαν και για την Αγία Σοφία.

Θρακικός Θρύλος για το χτίσιμο της Αγίας Σοφίας.
Ήταν ο καιρός που ο βασιλιάς στην Πόλη είχε αποφασίσει να χτίσει την Αγια Σοφιά. Είχε καλέσει τον πρωτομάστορα, και ο τελευταίος είχε κάμει ένα, και ύστερα άλλο, και ύστερα άλλα σχέδια, πως να χτιστή η μεγάλη εκκλησιά. Κανένα όμως δεν ευχαριστούσε το βασιλιά. Ήθελε κάτι άλλο, πολύ πιο σπουδαίο. Και ο πρωτομάστορας όλο και σκεφτόταν τι νέο σχέδιο να φτιάσει.
Μια Κυριακή, την ώρα που τελείωνε η λειτουργία, ζύγωσε πρώτος ο βασιλιάς να πάρει το αντίδωρο, εκείνο όμως του ξεφεύγει από το χέρι και πέφτει χάμω. Μια στιγμή αργότερα παρουσιάζεται μιά μέλισσα που φτεροκοπούσε προς το ανοιχτό παράθυρο, κρατώντας το πεσμένο αντίδωρο του βασιλιά. Βγάνει αμέσως διαταγή ο βασιλιάς, όσοι έχουνε μελίσσια να τ’ ανοίξουνε και να ψάξουν, για να βρεθεί. Ψάχνει και ο πρωτομάστορας στα δικά του τα μελίσσια και τι βλέπει; Είχανε κάτσει οι μέλισσες μέρες πριν και είχανε φτιάξει με το κερί μέσα στην κυψέλη μιαν εκκλησιά πανέμορφη και σκαλιστή και μεγαλόπρεπη, που δεν είχε την όμοια της σ’ ολόκληρη την Οικουμένη. Όλες οι λεπτομέρειες είχανε γίνει στην εντέλεια, μέσα κι’ έξω στην εκκλησία. Η πόρτα της ανοιχτή, ο τρούλος έτοιμος, οι κολώνες στη θέση τους, ως και η Άγια Τράπεζα τελειωμένη. Την είχαν αποτελειώσει σ’ όλα της την εκκλησιά, και απάνω στην Άγια Τράπεζα της είχε φέρει εκείνη η μέλισσα και είχε αποθέσει το αντίδωρο του βασιλιά.
Είδε την εκκλησιά ο πρωτομάστορας και θάμαξε με το τέλειο σχέδιό της. Την είδε κατόπι και ο βασιλιάς και έγινε όλος χαρά. Το σχέδιο, που είχανε φτιάξει οι μέλισσες, έγινε το σχέδιο που χτίστηκε η Αγια Σοφιά!!!».

Καλημέρα και καλό ΣΚ!!


Σε μελισσοκομείο έχει μετατραπεί η Ν.Φιλαδέλφεια!από
A.E.K. f.c. την Πέμπτη, 7 Οκτωβρίου 2010 στις 10:22 π.μ.
Έχουν περάσει 5 ολόκληροι μήνες από τότε που πρωτοέγραψα στην εφημερίδα "Score" για την απίθανη εξέλιξη μετατροπής του ιστορικού χώρου της Νέας Φιλαδέλφειας σε κέντρο εκτροφής μελισσών. Κάποιος μελισσοκόμος βρήκε ανοικτά και μπήκε. Έστησε τα μελίσσια του φόρα παρτίδα εκεί που κάποτε έστηναν το δικό τους μοναδικό πανηγύρι ο Νεστορίδης, ο Παπαϊωάννου, ο Θωμάς ο Μαύρος. Έτσι κατάντησε η μαγική γωνιά που αποτελούσε σημείο αναφοράς των παιδικών μας ονείρων. Απευθύνθηκα παντού μετά τη γνωστοποίηση του θέματος. Έψαξα τα πάντα. Δυστυχώς πολύ λίγοι ενδιαφέρθηκαν. Πάρα πολύ λίγοι. Το έγραψε η εφημερίδα "Score", το αναπαρήγαγαν τα μέσα ενημέρωσης (μη φανταστείτε τίποτα φοβερό...) το συζητήσαμε και με ορισμένους φίλους, αναφέρθηκε το θέμα και στη συγκέντρωση της Μάνας ΑΕΚ και αυτό ήταν όλο. Άρχισα να αναρωτιέμαι αν είμαι τελικά γραφικός. Τίποτα δεν έγινε όλο αυτό το διάστημα. Πήγα με το μικρό του γιό τον Στράτο ένα απόγευμα και περιμέναμε μάταια να έρθουν κάτι δικά μας παιδιά να μας βοηθήσουν να απομακρύνουμε τις κυψέλες... Ήταν ντάλα καλοκαίρι Αύγουστος θαρρώ. Και ο καιρός πέρασε. Οι 4-5 κυψέλες έγιναν 11 λες και ετοιμάζονταν για ποδοσφαιρικό αγώνα εκεί μέσα στον ιερό χώρο, τον ΔΙΚΟ μας χώρο. Οι συναντήσεις των υπευθύνων για την δημιουργία γηπέδου στο οικόπεδο μας συνεχίστηκαν και συνεχίζονται κανονικά. Το θέμα με τις μέλισσες πέραν του αστείου ακούσματος του είναι τραγικό. Δείχνει τη μηδενική παρουσία μας ως οπαδοί, ως οργανωμένοι, ως άνθρωποι που λέμε ότι αγαπάμε την ΑΕΚ και νοιαζόμαστε για το γήπεδο μας, την περιουσία μας, τον χώρο όπου αδημονούμε να ξαναδούμε να φυτρώνει σα μανιτάρι μια μέρα το νέο γήπεδο της ΑΕΚάρας μας.Ο Αδαμίδης θα βρεθεί με τον Χατζηχρήστο και τον Αγιοστρατίτη μόλις γυρίσει από το Παρίσι και θα συζητήσουν την προοπτική δημιουργίας νέων αθλητικών εγκαταστάσεων εκεί Φωκών και Καππαδοκίας γωνία. Οι μέλισσες όμως εκεί. Σταθερές... Και ναι δεν πειράζουν χίλιες μέλισσες, δεν είμαστε ενάντια στα έντομα που και αυτά έχουν ζωή... Δεν έχω καμία κακή διάθεση για τα ζωντανά. Είναι η ουσία της ιστορίας που πειράζει. Δεν πειράζουν οι μέλισσες και προφανώς όχι και ο μελισσοκόμος που χαζός είναι να μην εκμεταλλευτεί την ανυπαρξία μας σε όλα τα επίπεδα; Δεν φταίνε αυτοί. Εμείς φταίμε που καθόμαστε και βρωντοφωνάζουμε για γήπεδα στη Νέα Φιλαδέλφεια, βγάζουμε συνθήματα γεμίζουμε με σπρέι τους δρόμους αναζητώντας την επιστροφή στα δικά μας λημέρια. Και την ίδια στιγμή περνάμε δίπλα από τον καταπατημένο χώρο και αδιαφορούμε, σφυρίζουμε κλέφτικα. Είμαστε μάλλον υποκριτές. Τόσοι και τόσοι τόνοι μελάνι για το γήπεδο εκεί που σήμερα τα όνειρα μας έγιναν μπάζα. Μόνοι μας τα γράφουμε, μόνοι μας αναθεωρούμε τις απόψεις μας, τις ιδέες μας. "Γιατί να τρέξω εγώ μωρέ να τσακωθώ με τον μελισσοκόμο; Θα το κάνει κάποιος άλλος..." μπορεί να σκέφτηκαν πολλοί. Θυμάμαι τότε που πρωτογάφτηκε το θέμα με τις μέλισσες την επόμενη εβδομάδα κάποιος σύνδεσμος που γράφει μονίμως το ίδιο τροπάριο, έγραφε πάλι τα ίδια λες και παίζει κασέτα κάθε Σάββατο. Καμία αναφορά στο αίσχος της καταπάτησης της ίδιας μας της ψυχής του ίδου μας του είναι. Απλά τα κλασικά... Γήπεδο στη Νέα Φιλάδέλφεια. Σύνθημα τελικά χωρίς υποδομή. Χωρίς ίχνος ψυχικής υποδομής όπως αποδεικνύεται.

Κάθε πρωι που περνώ από τα μαγεμένα χώματα πονάει η καρδιά μου και όσο και αν προσπαθω να την συντηρήσω περπατώντας στο Άλσος δίπλα στο σπίτι μας εκείνη πονάει με την εικόνα που αντικρύζει. Δεν θέλω να το παίξω Δοκ Κιχώτης ούτε σωτήρας, ούτε προστάτης της ΑΕΚ, τίποτα από αυτά δεν θέλω να είμαι και δεν είμαι. Απλός στρατιώτης είμαι και ψάχνω για συμμαχητές... Όλο αυτό το διάστημα έψαξα με κάθε τρόπο να διορθωθεί το κακό. Είμαι στην ευχάριστη θέση να πω σε όλους όσοι ενδιαφέρονται ότι κατάφερα να εντοπίσω τον μελισσοκόμο. Σήκωσα ουρανό και γη. Έφτασα μέχρι τη Νομαρχία Αθηνών για να τα καταφέρω... Σύντομα σας υπόσχομαι λοιπόν να σας έχω νέα... Υπομονή, βισκόμαστε σε καλό δρόμο... Κλείνοντας αναδημοσιεύω το άρθρο που είχα γράψει τότε για να καταλάβετε πόσο σοκαριστικό ήταν το γεγονός της πρώτης οπτικής επαφής με τα μελίσσια...